7 Ghana, hier ben ik........
Door: Petra van der Heijden
Blijf op de hoogte en volg Petra
14 April 2014 | Ghana, Tamale
Geen column deze keer, ik maak te veel mee!
Onder dit mailtje staat een verslagje van Frank. Hij vertelt jullie alles! Liefs.
Donderdag 10 april.
Eindelijk internet. Van . een meisje Aniek die ook op Judah Mahama werkt.
Ik kan hier misschien internet kopen.
Ik heb weer maar even tijd. Dit weekend blijf ik bij mijn nieuwe"familie" en dan heb ik tijd omuitgebreid alles op te schrijven.
Ik hol hier van het een naar het ander, wordt uitstekend begeleid, ben geen moment ergens alleen.
Ik wordt op de brommer gebracht en gehaald. Zonder dat ik het weet rgelen ze dat. Niet te geloven.
Nu zit ik even op the office met de andere vrijwilligers.Vannacht voor het eerst in mijn hut geslapen. Mijn " broer" was erg trots op het
echte bed.Klotebed. Hij regelt vanmiddg een nieuwe matras.
Samen schijten met een geit. Das wel effe wennen.De familie wil het me erg naar mijn zin maken. Heel lief. Vanmorgen begonnen met een klaslokaal in te richten. Samen met de girls van stenen en een plank een tafel, only voor the teacher gemaakt.Ze zijn allemaal ontzettend dankbaar. Morgen verder.
Ik mag vrijwel overal roken op een hoekje en ik krijg heet(goed)water. Ze zorgen gewoon voor me en zijn blij met alles wat we hier doen.
Van het weekend Tamale in. Internetcafeproberen en internet kopen. Iemand helpt me weer wel. zo lief!Hier gaat alles dus geweldig. Hoop bij jullie ook. knuffel aan allemaal. Van het weekend hoor je meer (als de stroom het doet.)
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Frank vertelt......Hallo allemaal,
Ik heb het er maar druk mee... Iedereen van nieuws van Petra voorzien....
Vanavond, rond een uur of tien heb ik Petra aan de telefoon gehad: Mijn eerste poging was via een 0900 nummer, dat zou dan maar 18 ct per minuut kosten. evenwel was er van Petra geen woord te verstaan. Ik verstond haar niet en zij mij niet, ook al omdat er autogeluiden op de achtergrond in Tamale waren. Dus toen maar gewoon het nummer gebeld met de huistelefoon. Voor iedereen die wil bellen: bellen naar Ghana kost langs de reguliere weg (zowel mobiel als vast) 73 cent per minuut. Zoals gezegd zijn er goedkopere aanbiedingen, maar de lijn is dan wel erg slecht. Misschien dat anderen het beter doen, dat weet ik niet. Ik belde met Belbazaar en die hoef ik niet meer. De gewone lijn had een uitstekende kwaliteit!
goed tot zover:
Petra is kapot. Iedereen die haar kent zal daar niet verbaasd over zijn, ze holt en vliegt in Ghana net zo hard als hier, terwijl de doorsnee Ghanees dat ongeveer tien keer langzamer doet...... Ze heeft erg veel last van de warmte, en ze is ook al gewaarschuwd dat ze niet zo hard moet doorwerken. Ze was op het heetste van de dag met de fiets ergens naar toe gegaan, samen met iemand anders. De fiets van die ander ging stuk en Peet moest dus alleen terugfietsen, met naar ik begreep die ander achterop. ze is toen half dood aangekomen, ondanks dat het maar 20 minuten fietsen was. Dat doe ik niet meer,. zei ze, ik pak wel een taxi. Ze heeft naar eigen zeggen de hitte daar toch wel een beetje onderschat. iedereen daar ligt blauw van het lachen om een blanke in die hitte zo hard te zien werken. De Ghanezen weten wel beter......Veel gelach heeft Peet geoogst met het meeslepen van stenen om een tafel te bouwen. Vrijwilligsters voor haar hebben kennelijk niet zo hard gewerkt: de Ghaneesjes liggen in een deuk! En al zeker omdat het daar heel ongewoon is,. dat iemand van haar leeftijd dit werk nog doet en zich zo druk maakt..... lachen dus!
Petra heeft er voor gekozen om direkt in de compound (dat is een hutje naast het huisje van het gastgezin) te gaan wonen, en niet eerst twee weken in een vrij luxe gasthuis. De reden daarvoor is dat ze dan twee keer had moeten verhuizen, en gezien de warmte daar had ze daar niet veel zin in. Bovendien kan ze nu op één plaats snel wennen, anders was het twee keer geweest. Nadeel echter is dat ze in dat luxe huis de beschikking over een échte wc had..... en bij het hutje is dat niet het geval. Daar wordt naar goed Ghanees gebruik gepiest en gepoept op het veldje waar de geiten ook hun droppings leggen op een kleine 200 meter van het hutje. Petra ligt in een deuk om het gezicht smorgens; overal steken hoofden met geknepen koppen boven het gras uit......Zelf heeft ze nog geen ervaring op dit gebied: ze is al twee dagen niet geweest. Het vooruitzicht naast de geit te moeten poepen in het open veld, bijna ''en pleine publique" is een horde die ze nog niet heeft genomen. De kleine boodschap wel, maar niet van harte dus....
De eerste nacht in het hutje was volgens Petra 'klote'' vanwege een wel heel erg dun matrasje van 2 cm dikte. De eigenaar van het hutje was er apetrots op dat ie zo'n matrasje had, maar Peet was andere mening toegedaan. Ze wilde dan ook gelijk een andere matras. De Ghanees barstte bijna in tranen uit daarvoor: hij moet dat uit eigen zak betalen. En Ghanezen zijn zo arm als kerkratten..... Toen Petra hem dan ook zei dat zij dat zou betalen, was de man haar zeer dankbaar. En als het goed is slaapt ze vannacht op een dikker en beter matras. Op het gebied van hygiene is er niks. Hygiene??? hier???? wat is dat....?? zei ze.... dus dat is dan wel duidelijk. Over haar kleding zei ze dat ze lange mouwen moet dragen daar.... en dat bij die hitte! Hier in Nederland loopt ze zomer en winter met blote armen en dan heeft ze het nog warm..... Dus dat is daar helemaal afzien. Volgens haar eigen zeggen: ik ga er kapot in.....ik stik!!
Afgelopen 4 dagen heeft ze het daar zo druk gehad, dat ze eigenlijk nog geen tijd heeft gehad om alles voor haarzelf op een rijtje te zetten. Eten bij de baas, eten bij gastgezin, naar de office, naar de school, van hot naar her.... Maar ze wordt wel overal vriendelijk en voorkomend behandeld. En ze wordt per brommer overal naar toe vervoerd. Ze heeft een fiets ter beschikking en voor langere afstanden kan ze de taxi nemen. Hoewel dat laatste natuurlijk weer een echte Peet-ervaring is. De eerste de beste keer dat ze een taxi nam, was ze het adres vergeten waar ze logeerde. En geloof het of niet: ze was met taxi en al verdwaald in de buurt van Tamale. Gelukkig heeft ze een mobiele telefoon bij zich en en belletje naar haar begeleider Bash resulteerde in een behouden thuiskomst. Toch denk ik dat dit symptomatisch voor Petra is...... Het zal nog wel vaker voorkomen dus....Diverse filmscanrio's doemen voor me op.... Ik verdring ze maar gauw....
Doordat ze zo´n vol programma had de eerste dagen heeft ze zich voorgenomen om het komend weekend echt rust te gaan nemen. Rust is voor Petra dus mailen, bellen, voorbereiden, hollen en vliegen. Ze heeft evenwel met hand op haar hart beloofd dat ze écht rust gaat nemen. In een tropisch land kun je niet zo hard lopen als in Nederland. Daar is ze nu ook wel van doordrongen. Op de vraag hoe het met ongedierte daar was zei ze: ik heb nog geen ongedierte gezien.... alleen spinnen van het formaat dat wel eens bij ons door de kamer loopt...... (en die zijn zo groot als een luciferdoosje soms). En ze is al gestoken door muggen. Ze neemt malariapillen, maar desondanks waren er daar mensen die ondanks die pillen toch malaria kregen. Dus krijg ik dat ook wel, zei ze. Ze heeft in het hutje in ieder geval wel stroom en dus kan ze het notebookje dat ze heeft meegenomen daar gebruiken en haar telefoon opladen. Ze gaat in het weekend proberen een toggle te krijgen zodat ze ook daar internet heeft. Dan is ze niet direkt afhankelijk van het internetcafé in Tamale, dat toch wel op 20 minuten afstand ligt.
Petra is niks waard zonder koffie smorgens: In Ghana hebben ze daar het volgende op gevonden. Ze leggen vóór dat ze opstaat een zakje (gesloten) water in een pan kokend water (wat de Ghanezen zelf drinken) en als Peet opstaat heeft ze bijna kokend water om in oploskoffie te gooien. Voila: Hoe luxe kan het leven zijn.....
De busreis naar Tamale was een belevenis op zich: ze heeft er een paar woorden over gezegd, maar dat kan ze volgens mij veel beter zelf uitleggen en vertellen: over hoe dat als een wereldreis aanvoelde.....
Petra zit daar lekker in haar vel zegt ze, en ik geloof dat helemaal. Ze klink alleen een beetje vermoeid maar dat is niet gek met wat ze in die vijf dagen dat ze er is allemaal heeft gedaan en meegemaakt. We gaan vanaf nu in ieder geval vaker van haar horen: ze heeft weer internet binnenkort!
Nog even een huishoudelijke mededeling:
Petra kan niet bij haar mailgegevens. Het enige adres waar ze bij kan en dat werkt is haar werk-email. Dus voor iedereen even noteren:
Petravanderheijden@hotmail.nl
en het moet écht NL zijjn op het eind, anders komt het niet aan!!!!!!!
-
16 April 2014 - 13:55
Myrdhin:
Petra!
Supervet al jou verhalen!!!!!!!! Frank je schrijft het ook echt leuk op :)
Klinkt alsof het supergoed met je gaat en dat je echt geniet!
Wij genieten een beetje mee zo, met het lezen van je avonturen.
Ik ben heel benieuwd hoe het je verder vergaat, geniet ervan en ik wens je een superfijne tijd!
Keep us posted :D
Liefs Myrdhin -
16 April 2014 - 14:46
Eva:
Hoi lieve mama,
We krijgen gelukkig veel van je te horen (ook via Frank). Leuk! Wat een andere wereld he... Leuk om te lezen wat je allemaal mee maakt! Doe voorzichtig en geen water meer vervuilen he... oeps... ;)
Succes en veel liefs!
xxxxx Eva
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley