17. KWAAD....., KWÁÁD!!

Peetje is vandaag met Fuseini naar Hands in Hands, een stichting die door Nederlanders is opgezet en zich inzet voor gehandicapte kinderen. Ze maken er gelijk een uitje van: een bezoek aan de watervallen.
''Ik ben maar paar meter verder gaan zitten, dan gaat het ineens wel', zegt Petra op mijn opmerking dat ik er bijna kwartier over deed om er door te komen.
Guusje is ziek, zeg ik, hij is al paar dagen aan de race. Verder is hij speels en levendig. dus het zal wel loslopen. 'Je moet dan maar naar de dierenarts gaan,' zegt Peetje. 'Want paar dagen is niet goed natuurlijk'. Met Rampje gaat het uitstekend, zeg ik en Chili slaapt de hele dag.

Hoe was de reis, vraag ik: 'Gisteren zijn we naar Kintampo gegaan en toen zijn we doorgereden naar Hands voor Hands maar dat was zeker 100 km verderop, veel verder dan we dachten. Dus hebben we besloten hier maar 1 nacht te blijven slapen. Ik zit nu in Kintampo, Kintampi, Kinttienochwat, ik weet 't niet', twijfelt Peet. 'In Afrika en in Ghana', lacht ze er achteraan. Ja, ja, Peetje!!
We zijn eerst naar Hands in Hands geweest, het was er erg mooi. Allemaal gehandicapte kinderen. Er zat er een zonder armen en benen!! Ze hadden daar iets gemaakt dat ze zelfstandg kon eten met haar mond. Verder alleen gehandicapten. Ze doen daar heel erg veel voor hen. 60 km voorbij Kintampo Meratring of zoiets. Ik weet het allemaal niet meer..... Kinderen zó aanhankelijk, zo aardig en lief. Allemaal om je nek hangen. Eentje was er die wel gehandicapt was, maar geestelijk heel erg bijdehand. Hij heeft ons een beetje rondgeleid daar en liet ons ook de activiteiten daar zien. Er werden schilderijen gemaakt en die waren erg leuk. Was jammer dat we er maar zo kort waren, want het was echt heel leuk: de moeite meer dan waard. Zeker omdat het hier zo uitzonderlijk is, het is hier bijna nergens dat ze iets voor gehandicapten doen. Er was daar een vrijwilliger, zwart, en ze vroeg”Are you from Holland?” . Ja dus. “Dan kunnen we net zo goed Nederlands praten” zei ze. Lachen!!!!

We hebben daarna een taxi genomen naar Bogatanga?? (Peet is niet heel geweldig in het onthouden van namen van plaatsen en al helemaal niet van de afstanden!!) Daar was een soort apenheul. Het idiote was daar, dat de apen daar gewoon binnen bij de mensen wonen. Een heel andere bouwwijze ook daar. Vierkante huizen, wel nog met rieten daken. En als je daar drie meter het bos in loopt zit je onder de apen. Prachtig woud daar, en zoals ik zei apen, apen en nog eens apen. Dat woud was geweldig: heel oude bomen daar. Echt jungle-achtig. Sommige apen bleven op afstand andere zochten je op', zegt Petra. 'Verder ben ik op een kerkhof geweest: niet voor mensen maar een apen kerkhof. Het schijnt dat daar de voorouders van de apen van nu allemaal begraven liggen en dus alleen maar apen!!! Heel bijzonder,' zegt Petra. .......Er was een boom waar je in kon klimmen, moest ik doen natuurlijk! Het was heel zwaar: toen ik weer beneden kwam was ik kapot. En toen ging Fuseini ook even die boom in: in een mum van tijd was tie bovenaan. Tien keer leniger dan ik en hij was in no time boven. Voor mij was het spannend natuurlijk maar voor hem een peuleschilletje.

'Daarna zijn we naar Kintampo gereden waar de watervallen zijn. Eerst hebben we een hotel hier gezocht: ik wil niet in het bos tussen de apen slapen!!! Dus hotel geregeld en toen had ik rust. We hebben ons toen naar die watervallen laten rijden. En dat was heel erg mooi daar! En daar was verder bijna niemand: alleen op de wereld.... En we waren op level één en ik wilde gelijk naar de volgende levels natuurlijk. Ik sprong oo die spiegelgladde stenen en rotsen om naar het volgende level te komen. Je gleed daar alle kanten uit. En Fusieni werd daar heel erg boos: Het was daar gevaarlijk , zei hij, en er was verder niemand, als ik zou vallen lag ik daar. En ik ging natuurlijk gewoon door, naar boven toe. En Fuseini werd steeds kwaaier op me. En hij brulde dat het gevaarlijk was. Dat er niemand was als het misging, En dat het niet mocht wat ik daar allemaal deed. Ik moest terugkomen riep hij. Kwáád dat ie was, joh: NET JIJ!!!!' flapt Peet er achter aan......

Ja, Peetje, denk ik, je hebt het geweldige vermogen om mensen die het gevaar zien en jou er voor willen behoeden, te negeren. Bij gebrek aan andere argumenten kun je dan alleen nog maar kwaad worden. Ik begrijp die arme Afrikaan helemaal.

'Even later kwamen er nog andere mensen en die gingen ook over die gladde rotsen. Hij iets minder kwaad. Op het laatst ging hij dan ook maar schoorvoetend en héél voorzichtig ook over die stenen. Maar je zag aan hem dat ie het helemaal niks vond. Hij is zó voorzichtig met mij', zegt Peet. 'Wel erg lief natuurlijk. Maar ik wilde verder naar boven en dus van level 1 naar level 2. Enne we sprongen steeds verder over die rotsen. En ineens lag daar een boomstam.... een BOOMSTAM!!! Van de ene kant naar de andere kant. Die ligt er natuurlijk niet voor niks! Ik MOEST daar dus overheen. En weer: Fuseini KWAAD!!!! Op mij omdat ik weer iets deed wat in zijn ogen natuurlijk héél gevaarlijk was. Maar hij had wel gelijk natuurlijk: Toen ik over die boom naar de andere kant was geklommen had ik dus wel door dat ik daar eigenlijk te oud voor ben. In voetdiep water durfde hij niet te gaan staan'. Ja, logisch, zeg ik. Hij kan niet zwemmen. Als je bang voor water bent: je kunt niet zien hoe diep het is en dan ben je extra voorzichtig.

Petra: 'Ik ben nog onder die waterstraal gaan zitten. De druppen die op je vallen zijn kanonschoten. Die waterval is zeker 25 meter hoog. Het zijn hele dikke druppels die naar beneden komen. Er waren ook allemaal van die kleine jochies, die er in- en er uitsprongen. Heel mooi. Helemaal beneden was een meertje en daar kon je nog een stukje zwemmen als je dat wilde. Het was op die manier eigenlijk een heel erg leuke dag. Maar... Je mag pvd hier nergens roken,' tiert Peet. 'Ik deed dat natuurlijk toch, en weer Fuseini: weer kwaad die man: you can get arrested here, zei hij tegen me, its not alowed to smoke here!!! Ik vond het allemaal maar belachelijk: twintig meter verderop mocht je wel roken. Stomme regeltjes ook hier..... Maar Fuseini heeft zich vandaag toch echt wel een paar keer heel boos gemaakt op mij, hahahah,' lacht Peet. 'Nu zit ik in de achtertuin van het hotel: Hier mag ik dus wel roken! Ik zit nu buiten. Fuseini zit binnen in de televisiekamer tv te kijken. Hij krijgt daar bijna nooit de kans toe: dus hij grijpt dat nu met twee handen aan: tv kijken.... Ik ben half dood nu, want ik voel nu wel dat ik over een boom ben geklommen. Misschien gaan we morgen nog naar een andere waterval, maar we moeten wel de laatste bus hebben naar Tamale. Dus we moeten om 15 uur daar staan om die bus te kunnen halen. Als we voldoende tijd hebben gaan we nog naar die andere waterval. Ik heb geen zin om nóg een overnachting te regelen. Ik ben kapot,' zegt Petra: 'vanmorgen met die kindertjes gespeeld,apen op mijn hoofd, over de rotsen gesprongen, over de boom geklommen,onder de waterval gestaan..... ik ben écht dood. Ik heb niet zo veel foto's gemaakt. Ik wilde wat zuinig zijn, want nu had ik wel de oplader bij me maar niet de stekker-adapter.
Altijd wel wat,' zegt Peet. Ik leg haar uit dat ze even moet kijken op de computer hoeveel foto's ze nog kan maken. Volgens mij kan ze nog wel even vooruit.

Doe de groeten aan Fuseini zeg ik... 'Owh,' zegt Peet, 'wil je hem even spreken?' Ja, zeg ik, maar wordt dat niet wat moeilijk dan? Want ik versta misschien zijn Engelse accent niet helemaal....Mijn woorden verdwijnen in het niets.. 'Here is Frank, my husband', hoor ik Peet zeggen. En yup: daar is Fuseini aan de lijn. Hij lacht, en lacht. Ik bedank hem dat hij zo goed op mijn Peetje past. En dat ik het geweldig vind dat hij haar vergezeld. Yeahhhh idz verry nize, zegt hij terug in zijn typische, iets trage Engels. Ik wens hem voor morgen een goeie reis terug. Hij zegt nog wat, maar ik kan het met de beste wil niet verstaan. Heel zacht en ver weg. Ik halloo nog een paar keer, en het wordt heel stil aan de andere kant. Ik hoor niks. ZHe line is verrie badddd, zegt hij zacht.... Peetje neemt weer over en ik wens ook haar een leuke dag morgen!!!

EN?, vraag ik, hoe was de reis terug? Hebben jullie het gehaald om naar de andere waterval te gaan? 'Ja,' zegt Peet, 'we zijn weer terug! We zijn nog naar andere waterval geweest, fuller waterval? Paar kilometer achter Kintampi en die waren veel en veel mooier dan die andere.Een sprookje! En hier was bijna niemand.Stomme toeristen die alleen naar de hogere waterval gaan.De 2 taxidrivers waren er ook nog nooit geweest terwijl ze 8 km er vandaan wonen. Ze vonden het ook prachtig. Ook weer onder het water gestaan: dat was heel erg leuk. We moesten lang wachten op de trotro (de lokale bus) en toen nog naar huis. We gingen overdag, als je ‘s avonds gaat moet er politie mee.Na 4 uur rijden waren we thuis, ineens horde ik gekakel! Bleken er de hele reis 2 kippen onder mijn stoel te hebben gelegen van de man die naast me zat. Fuseini lag dubbel van het lachen om mijn reactive! Ik heb het nu helemaal gehad,' zegt Petra. 'We zijn hier pas een uurtje thuis en ik ga zo slapen. Maar het was een heel leuk en gezellig weekend', zegt ze. En ze is voldaan, hoor ik aan haar stem. Ik ook: ze is weer heelhuids thuis.

Petra is in Afrika

wordt vervolgd.....


groetjes
Frank